Lokale prestatieafspraken bevatten meestal de disclaimer dat ‘als de hemel valt’ we opnieuw om tafel moeten. De agenda’s kunnen getrokken worden. De komende tijd zal de sector moeten gaan kijken wat er nog wél kan.
Is er de komende twee jaar nog wel enige vorm van huurbeleid te voeren? En wat betekent twee jaar huurbevriezing voor onderhoud, alle nieuwbouwplannen en verduurzamingsmaatregelen? Het stof is nog nauwelijks neergedaald, dus voor veel corporaties zal dit ook nog niet helemaal duidelijk zijn.
De komende tijd zal de sector moeten gaan kijken wat er nog wél kan. Natuurlijk is het nog even wachten op de precieze uitwerking van alle maatregelen. Hoe wordt de (schamele) compensatie uitgewerkt? Is er toch nog wat beleidsruimte in het huurbeleid? Maar toch, de wooncrisis wacht niet.
We adviseren regelmatig corporaties over huurbeleid, portefeuillestrategie en het afwegen van ambities. Ook wij hebben ons verbaasd over de huurbevriezing. Maar tegelijk begint het nadenken over wat het betekent voor de strategie van corporaties. Is het simpelweg een kwestie van de huren twee jaar lang niet verhogen? Of zijn er toch nog wat knoppen om aan te draaien? Denk aan sturen op woonlasten, huuraanpassing na bewonerswissel of de inkomensafhankelijke huurverhoging. Ook de portefeuillestrategie wordt geraakt door deze maatregelen. Kunnen de nieuwbouwambities de prullenbak in? Of is er met meer samenwerking in de regio of het beter benutten van de bestaande voorraad toch nog wat mogelijk? En welke nieuwe afspraken kunnen corporaties maken met gemeente en huurderorganisaties?
We kunnen ons goed voorstellen dat veel corporaties nog even afwachten hoe de maatregelen er precies uit komen zien, en dan de balans opmaken. Wij denken in ieder geval graag mee met de vraag wat de huurbevriezing betekent, en vooral wat er nog wel mogelijk is.