Om meer beweging te krijgen in de bestaande voorraad overwegen de corporaties in Amsterdam om een groter deel van het aanbod te verhuren met een contract voor bepaalde tijd, bijvoorbeeld vijf jaar. Daarbij denkt men vooral aan verhuur van kleine woningen aan jongeren die nog aan het begin van hun carrière staan en die nu weinig kans maken in de Amsterdamse sociale huursector. Na die vijf jaar worden deze huurders dan in staat geacht om op eigen kracht een andere (betere) woning te bemachtigen.
Op verzoek van de Gemeente Amsterdam onderzocht RIGO de mogelijke effecten op de verhuisdynamiek. De kern van dit onderzoek bestond uit een ‘ex ante’ modelsimulatie van de verhuizingen in de sociale huurvoorraad in Amsterdam. Daarbij is de kans dat een huurder verhuist en een woning vrijkomt (mede) afhankelijk gesteld van de woonduur van de huurders. Uit de simulatie blijkt dat de mutatiegraad bij huurcontracten voor vijf jaar fors toeneemt. Hierdoor stijgt het aanbod aan huurwoningen. Een contractduur van tien jaar sorteert daarentegen weinig effect, omdat veel huurders uit zichzelf al eerder verhuizen.