Wachttijd
De term ‘wachttijd’ wordt in de woonruimteverdeling gebruikt om aan te geven hoe lang woningzoekenden erover hebben gedaan om een woning te vinden. Het begrip wachttijd lijkt te suggereren dat woningzoekenden op een wachtlijst staan tot ze aan de beurt zijn voor een corporatiewoning. Dat is echter niet het geval. Woningzoekenden die in aanmerking willen komen voor deze woningen, moeten zelf op deze woningen reageren.
Inschrijfduur versus zoekduur
Als indicatoren van de wachttijden wordt er gekeken naar de inschrijfduur of de zoekduur van woningzoekenden bij verhuring. De inschrijfduur geeft aan hoe lang woningzoekenden ingeschreven hebben gestaan voordat ze een woning vinden. De zoekduur is de periode tussen de eerste reactie van de woningzoekende en de verhuring en ligt doorgaans veel lager dan de inschrijfduur. Woningzoekenden staan vaak eerst een tijd passief ingeschreven, om inschrijfduur op te bouwen, en gaan daarna pas actief zoeken.
Toename wachttijden sociale huurwoningen
Uit een inventarisatie van rapportages van woonruimteverdeelsystemen blijkt dat de gemiddelde inschrijfduur bij verhuring sterk varieert per regio, van minder dan vier jaar in de Achterhoek en Limburg tot bijna negen jaar in de regio’s Amsterdam en Utrecht. De zoekduur varieert per regio tussen circa één en vijf jaar.
Voor vijf regio’s (Drechtsteden, Groningen, Hengelo, regio Utrecht en Zuid-Kennemerland) is de ontwikkeling van de wachttijden over een langere periode (2014-2018) gevolgd en in perspectief geplaatst. Hoewel de gemiddelde inschrijfduur en zoekduur tussen deze regio’s sterk verschilt, is in alle regio’s een toename van de wachttijden te zien. In alle regio’s is ook het aantal actief woningzoekenden, die reageren op advertenties, gestegen.
Onderstaand het landelijke beeld van de gemiddelde inschrijfduur per regio en tussen haakjes de gemiddelde zoekduur.
Spreiding in wachttijden (2018): grote variatie in wachttijden binnen de gemiddelden
