Een groeiende stad
Den Haag groeit, naar verwachting zowel in aantallen inwoners als in huishoudens. Om deze groei op te vangen bouwt Den Haag woningen, zeker ook voor de groep eenpersoons-huishoudens waarvan weer een behoorlijk deel onderdeel uitmaakt van de sociale doelgroep. Opgave is dus dat er voldoende betaalbare (kleinere) appartementen en stadswoningen worden gerealiseerd. De totale opgave is in de Agenda Ruimte voor de Stad gekwantificeerd op jaarlijks netto 2.000-2.500 woningen. Echter, die opgave wordt vooralsnog niet gehaald. Vandaar dat er ook naar alternatieven wordt gekeken voor nieuwbouw, zoals het splitsen van woningen. Bij bouwkundig splitsen worden in één bestaande woning meerdere woningen gerealiseerd; een grote villa wordt, bijvoorbeeld, omgezet in twee twee-onder-één-kapwoningen of een eengezinswoning van drie lagen in drie appartementen.
De opgave
Splitsen biedt dus de mogelijkheid om naast het nieuwbouwprogramma de voorraad te vergroten, maar er kunnen ook negatieve consequenties zijn. Allereerst is dat de verandering van de woningvoorraad. Door splitsing kan de voorraad grotere (eengezins)woningen in de stad te veel afnemen. Ten tweede is er het effect op de leefbaarheid. Om die in kaart te brengen, heeft RIGO een nieuw model ontwikkeld dat op basis van relevante indicatoren een voorspelling doet over het effect van bouwkundige splitsing voor de leefbaarheid. Het doel is om het model, de leefbaarheidstoets, in te zetten bij het beoordelen van aanvragen voor woningvorming (splitsing) en woningomzetting (kamerbewoning).