Gepubliceerd op:

Het idee achter de woonruimteverdeling is niet ingewikkeld: de kandidaat met de meeste inschrijfduur krijgt de woning aangeboden, mits deze qua huurprijs en grootte passend is. Tenzij er een urgent woningzoekende is die voorrang krijgt. Het wordt echter ingewikkeld vanwege het grote aantal en type urgenten, met verschillende wijzen van toewijzing, passendheidregels, woningtypen die voor urgenten worden uitgezonderd, woning die worden verloot, spelregels voor doorstroming, etc. Dat in combinatie met de huidige druk op de woningmarkt maakt het een beladen discussie: elke woning die naar een urgent gaat, gaat dus niet naar een ‘gewone’ woningzoekende en vice versa.

De bedoeling van het systeem is om de schaarste zo eerlijk mogelijk te verdelen zodat de verschillende woningzoekenden – ‘gewoon’ en bijzonder – een faire slaagkans hebben op een passende woning. Maar het is lastig te zien of dat ook zo uitpakt.

De gemeente, corporaties en huurderorganisaties in Amersfoort hebben daarom behoefte aan meer zicht op hoe verschillende groepen woningzoekenden voor sociale huurwoningen aan bod komen. Is de verdeling naar verschillende doelgroepen een beetje eerlijk in verhouding?