De vraag was welke sturingsmogelijkheden voorhanden zijn om langs de weg van nieuwbouw en door sturing op de bestaande woningvoorraad de krapte aan te pakken. RIGO zette deze op een rij en lichtte de ins en outs van elk instrument aan de gemeenteraad toe in een beeldvormende bijeenkomst; een ‘mini-college’. Aan de orde kwam de werking van elk sturingsinstrument, samen met de belangrijke aandachtspunten en voor- en nadelen.
In de raadsbijeenkomst was er gelegenheid voor de raadsleden om vragen te stellen en wisselden we van gedachten over de lokale opgave en de (bijpassende) sturingsinstrumenten. Op deze basis bouwden wij voort in het opstellen van een samenvattend advies. Een andere bron hiervoor was een kort onderzoek, een scan, waarin wij op basis van bestaande onderzoeksgegevens en enkele beperkte aanvullende analyses hebben gekeken in welke woningmarktsegmenten het aannemelijk is dat er sprake is van schaarste (die onrechtvaardige en onevenwichtige effecten heeft). Dit korte onderzoek gaf een eerste inzicht in de haalbaarheid van de inzet van de instrumenten die de Huisvestingswet 2014 biedt. Dit is belangrijk omdat deze aanwezige schaarste (en verdringing van doelgroepen) een wettelijke voorwaarde is om gebruik te kunnen maken van de mogelijkheden die de Huisvestingswet gemeenten biedt, én een groot aantal sturingsinstrumenten hier hun basis hebben.