RIGO constateerde dat de bewoners in de kernen moeten reizen voor werken, scholing en boodschappen; mede door hun eigen keuzes. Dat bleek voor veel bewoners geen enkel probleem, want autobezit en gebruik is bijzonder hoog en de autobereikbaarheid is prima. Het gevolg is wel dat het OV-gebruik bijzonder laag is en daardoor staat de financiering daarvan onder druk. Het verdwijnen van voorzieningen treft relatief gezien de kwetsbare groepen. Het behouden of versterken van OV kan deze groep wel helpen om voorzieningen buiten de kern ter bereiken maar als voor bijna elke voorziening moet worden gereisd past dat niet meer in een normaal reisbudget.
Veel bewoners kunnen moeilijk accepteren dat groei niet meer vanzelfsprekend is en het voorzieningen niveau daardoor daalt. Er kan nog wel enige groei zijn op korte termijn, er is immers nog sprake van gezinsverdunning en zelfs sloop-nieuwbouw voor het realiseren van nieuwe duurzame, voor gezinnen en ouderen geschikte levensloopbestendige woningen maar verwacht mag worden dat de kernen steeds minder zelfvoorzienend worden. Belangrijke opgave voor de gemeente is dat bewoners leefbaarheid en woongenot niet alleen maar afmeten aan de aanwezigheid van voorzieningen en een eigen sportverenigingen. Daarmee zouden de bewoners zichzelf tekort doen. De kernen hebben meer te bieden.